mijn vrije wil
ik schuif wolken uit elkaar
verwacht blauwe
lucht
maar niets is
minder waar
als schillen
lijken zij me te omgeven
worden minder
rafelig
compacter in
bescherming van het leven
wil het ruimtelijk
perspectief bereiken
door steeds hogere
dimensies te raken
maar de kern
blijft over ontsnappingen waken
zo zweef ik tussen
vrijheid en gebondenheid
om door het
bestaan uiteengereten te worden
zo dat er van mijn
vrije wil niets overblijft
wil melker
08/05/2014