Door wind en weer, storm en regen, naar buiten op een nachtelijke tijd.
Door de hel en terug, te veel, te vaak en misschien met een beetje spijt
Maar uit eindelijk is het het beste om te zeggen: Je bent me kwijt.
God wat doet het zeer, god wat heeft het pijn gedaan
Te realiseren dat ik me door deze ellende heen moest slaan
Om dit te realiseren, zonder lach en met een traan.
In de ban van een waan, het is veel te ver gegaan.
Al moet er een poëtisch gedicht aan te pas komen,
Zoeter dan suiker en mooier dan dromen,
Over een rivier die niet meer verder kan stromen,
Het is genoeg geweest.