waar droom zich tot illusie smelt
en tranen zich tot pijn verdampen
daar wil ik niet meer zijn
mijn hart dan wel gebroken
ik neem de stukken en verlaat
al wat rest blijft onbesproken
ook al blijf ik van je houden
mijn schaduwen voor en achter mij
ik draag ze in vertrouwen mee
niet eens doelloos ga ik verder
mijn leven gekleurd in tinten rood
kleur van passie, pijn en dood
ik blijf het verder leven
onbepaald, verrassend en ontbloot-
20150116