Druppels van eind novemberdagen verroeren, raken als tintels, kristallen vlijen stilte op schors, enkele blad'ren berken zijn in zachte fluister gegaan handen diep verholen in jaszakken capuchon niet aan 't verborgene sprak ogen lichte verstandhouding blikken om het even welke vriendelijke passant zoals druppels kleuren als wij niet zien pimpelmeesjes sierlijk blijven aanvliegen onverwacht zonnestraal hemel openbreekt glinsteren in takken geelgevooisd wiegen onder grijzende hemel, langzaam weet verlichten elke vreemde genoeg is kleuren zondruppels vallend winterland