Als stilte schreeuwt Als je de duivel roept Vrees dan niet als hij ontwaakt Hij observeert Prevereert de stilte Zwijgen is zijn hel Ontstaan uit onmacht in zijn bestaan Vluchtend voor het helle vuur Zonder besef zelf de duivel te zijn In spiegels ziet men niet zijn evenbeeld Maar voelt men zijn glimlach Zelfs als kruinen kraken in de wind Weet men dat je hem niet vindt Hoor je het vloeken In het ruisen van de wind Pas dan op dat hij je ziel niet vindt Want een demon is nooit goed gezind ***Wim****