Herfstlandschap Toen ik onlangs door het herfstlandschap liep dacht ik aan de mooie oude tijd die veel herinneringen opriep dat gevoel was zo apart nu loop ik in jouw schaduw onder kalende bomen de wind verwaait het blad het is de stilte als gezelschap en een zilvergrijze meeuw je houd mijn handen niet meer vast voelt als een stille schreeuw als schaduw uit het hemels landschap rusten jouw handen in mijn hart * Anneke