Maanden alleen zitten thuis geen één mens om mee te praten vergaan van de stilte in huis zichzelf zo erg aan het haten Geen vrienden of familieleden nooit iemand op bezoek ooit was het anders in het verleden maar nu kent ze enkel maar een vloek Gevoel van eenzaamheid lang red ze het niet meer van dit leven heeft ze spijt straks legt ze zich voorgoed neer Ze kan het niet meer aan ze bidt al maanden tot god laat me alstublieft gaan dit is mijn enige lot Maar god komt haar niet halen voor de hemel is ze nog niet klaar hopelijk zal voor haar het zonnetje weer stralen en hopelijk duurt deze eenzaamheid niet nog een paar jaar (gebaseerd op mijn leven van 7 jaar geleden)