De roos
Een roos zo teer,
Daar in het veld,
Ging ten onder,
Aan alle regengeweld.
Maar s'nachts,
In mijn dromen,
Is zij toch,
Tot bloei gekomen.
Hoop doet leven,
De roos geeft mij hoop,
En zo geef ik haar weer,
Een verdere levensloop.
Daar in het veld,
Ging ten onder,
Aan alle regengeweld.
Maar s'nachts,
In mijn dromen,
Is zij toch,
Tot bloei gekomen.
Hoop doet leven,
De roos geeft mij hoop,
En zo geef ik haar weer,
Een verdere levensloop.
Reacties op dit gedicht
| *princess: | Woensdag, juli 09, 2003 16:41 |
| prachtig! Je hebt het heel mooi verwoord. Een roos is iets prachtigs en geeft veel inspiratie, ook bij mij. Heb er zelf ook een gedicht over geschreven. Liefs, *princess |
|
| Ana (stacia): | Dinsdag, juli 09, 2002 11:18 |
| Vandaag ga ik gekleed in een witte broek met grote en zwarte rozen op. Mag ik dit gedicht even lenen om op mijn rug te kleven ? Het is prachtig en toepasselijk. liefs ana |
|
