Lijn 6 Bilgaard
Geforceerd, bijeen gedromd
zelfs al voor het dagelijks binnen gaan
tot het maximale opgesomd
voor het betreden van een sinistere baan
De ouden zitten enigszins gekromd
als schaars fatsoen terstond ging staan
men zwijgt en staart slechts licht bedomd
naar lotmatigheid in ’t snel voorbijgaan
Ik denk waar toeval mij de ruimte bood
aan hoe wij wellicht te water raken
de kreten die men dan eindelijk zal slaken
de verlossing van de vertrappingdood