Adriaan...
Een verhaal, zonder grief
Over Adriaan, een levenslust
Vliegen was voor hem een must
Maar da’s vrij logisch, voor een vlieg…
Vrolijk gebromd en goed gevleugeld
Vloog hij rond, de wereld werd ontdekt
En Adriaan was goed gebekt
Dus de kaas, het brood, de boter etc. werden door hem beteugeld…
Toch wel makkelijk dacht Adriaan
Het is het Walhalla waar ik in leef
Voedsel genoeg en alles te geef
Heerlijk om in de voedselketen bijna vooraan te staan…
Natuurlijk bezit voordeel nadeel
Ook dat wist Adriaan heel goed
Maar door zijn brutale overmoed
Zat hij overal aan, vaak en veel…
Niets was veilig voor onze ‘zoete-lief’
Dus alles werd afgedekt soms luchtdicht
Maar Adriaan was niet gezwicht
Voor hem was er altijd een alternatief…
Hij genoot, was blij te leven
Een huis, warmte en de gezelligheid
Alles ging magnifiek het kende geen tijd
Hij zou er altijd zijn gebleven…
***
Maar tóch is het met Adriaan
Uiteindelijk niet goed gegaan…
***
’t Was in juli, een donkere dag
De regen plenst met bakken neer
Vlieg Adriaan zat als weleer
Bovenop de kaas, iets wat niet mag…
Tja de geur van –dat weten we allen- kaas
Is overweldigend zelfs voor een mug
En voor je ’t weet is er geen weg meer terug
Adriaan werd high, helaas…
Adriaan heeft door al zijn dromen
Geen vliegenmepper gezien, een hele klap!
Hij heeft het niet kunnen verwerken, en daardoor rap
Nooit meer bij zijn positieven gekomen.