een ruimte zo dicht bij mijn hart in de buurt
een verlies van iemand die je lief is
iets wat je mist en wat niet verzuurt
ik ben niet meer vrij als een vis
wat ik voel kan geen pen beschrijven
die leegte is niet normaal
kon het goede gevoel maar bij me blijven
dan stond ik niet voor een lege zaal
een zaal die normaal vol is van liefde en geluk
vol mensen en veel gepraat
helaas voel ik me stuk
en soms voel ik dat het niet meer gaat
de vlucht die ik dan neem
is rijden met een auto ver weg
en dan is er geen systeem
ik rij dan en weet heg nog steg
ik bouw dan weer een muur
maar kom ik thuis hard als een steen
handen eindelijk los van het stuur
voel ik me weer .........alleen