Lieve Indian,
Met een pistool tegen je hoofd aangedrukt,
En met 1 kogel , wordt je het leven uitgerukt.
Het is niet eerlijk,
Waarom moest jou dit overkomen?
Was je nog maar hier bij mij,
Maar daar kan ik alleen nog maar van dromen.
Met vele tranen heb ik afscheid van je genomen.
En met veel pijn in mijn hart denk ik nog wel is
Waar is dit overkomen?
En nu , nu heb ik veel pijn en verdriet van het gemis.
Lieve Indian, je moet weten,
Je hebt een plekkie in mn hart , voorgoed!
Ik zal je nooi kunnen vergeten!
Ik denk aan je en dat geeft me moed
(Dit gedicht is geschreven voor mijn verzorgpaard die ze hebben laten afmaken...:(( Ik wil graag weten wat jullie van dit gedicht vinden!!! Kuzzz Brigitte)