soms denk ik van er bestaat nog wat hoop
jij loopt gewoon niet met je gevoelens te koop
je kan me zo vreselijk lief en teder vastpakken
waarbij ik tegen je zijdezachte lichaam mag wegzakken
soms lijkt het alsof er meer is dan mijn dromen
dat er misschien toch ooit iets tussen ons kan komen
de liefdevolle blik waarmee je recht in mijn ogen kijkt
die armpjes die je net voor een knuffel naar me reikt
soms merk ik dat je met jezelf ligt in conflict
alsof je onze nauwe band ziet en dan even schrikt
de tevreden glimlach die zich ontplooit in je gezicht
als je merkt dat je voetje weer bij die van mij ligt
soms wou ik dat ik wist wat er gebeuren gaat
wat er tussen ons nu feitelijk echt bestaat
of ik ooit écht bij je mag zijn
zonder twijfel, angst of pijn