Verkeers leed & vermaak
Wanneer ik in mijn auto stap
Om naar mijn werk te gaan
Is het eerst waar ik mij op betrap
Het ergeren aan het verkeer op de linkerbaan
Ik rij perfect, zeg ‘k fijnbesnaard
Niets mis met mijn capriolen
De rest van Nederland rijdt uiteraard
Als een stel achterlijke gladiolen
Mijn overbuurman schijnt steeds
Van baan te moeten ruilen
Ach geef toch toe dat is toch reeds
Iets waar je als automobilist wel om kunt huilen
Tot overmaat van ramp
Bedient hij vaak de rem
Met als gevolg dat ik mij vastklamp
Aan de wetenschap dat ik straks van hem verlost ben.
Na veel gerem, gehang naar links, gewissel van de baan
Is eindelijk de weg voor mijn overbuurman vrij
Dus kunnen we sneller gaan
En word ik verlost uit de lange rij
Want ik hang momenteel ietwat klem
Tussen twee auto’s voor en achter
Mijn overbuurman, die met de rem
En een achterbuurman als trouwe wachter
Erg blij maakt dat mij niet, nou nee
Mijn Peugeot 205 wil vast goed kreukelen
Maar zo te zien zit mijn bumperklever daar niet mee
Die zit zich aan de telefoon te verkneukelen
Hè, hè de weg is eindelijk vrij op naar wat meer versnelling
Heerlijk verlost van bumpermans vermaak
En van rembroeder, ook een kwelling
Maar toch is er iets niet helemaal aan de haak
De rem vinden, voor buurman geen probleem
Het gas schijnt moeilijkheden te schenken
En ik, ik wil er NU omheen
Maar moet toch aan mijn bloeddruk denken
Met 110 gaan we voort steeds op de linkerbaan
En rechts is helemaal vrij……………….
Maar opzij gaan? Hij denkt er niet aan
Dus langer wordt de rij
Ik ben het zat, ik wil vooruit en uiteraard veel sneller
Maar hoe dan, zo heeft het ook heeft geen zin
En achter mij kleeft en duwt die beller
Dus haal ik maar rechts in……………………………..
Het is raar maar waar, want plotseling
Vindt buurman toch het gas, na veel zwoegen
Als bewijs drukt hij het –trots- stevig in
Waardoor ik niet meer ik kan voegen.
Want als oprechte BMW-er (uiteraard heel decadent)
Ingehaald worden door een Peugeot 205, zo’n kleine
Onvergeeflijk, dan kom je als je zó chique bent
Nooit meer met jezelf in het reine
Tandenknarsend laat ik het gebeuren
Uiteraard verzot op wraak
Maar besluit er niet over door te zeuren,
Op de snelweg gebeurd dit immers zo vaak
Mijn ergernis verdwijnt, berusting komt erbij
Geen pogingen meer hem in te halen
Mezelf troostend dat hij
Qua wegenbelasting vast meer moet betalen
Intussen is de rust weergekeerd op de baan
Men rijdt netjes, geen gerem, geknipper of gestop
Reden om iets meer op mijn gaspedaal te staan
Zo gaat het prima, het schiet al lekker op
Voor mij alweer die BMW-er, hij heeft er net als ik
Aardig de sokken ingezet en blikt achterom, zowaar
Ik trek mij niets aan van zijn boze-achteruitkijk-spiegel-blik
Vast slecht geslapen vannacht denk ik dan maar
En hij gaat sneller, alsmaar sneller
Veel te snel voor mij Peugeot
En na een blik op mijn kilometerteller
Vind ik het wel prima zo.
Plotseling gilt mijn radardetector moord en brand
De snelheid wordt gemeten, hoe aardig
Vóór mij zie ik aan de zijkant
Een camera staan, heel strijdvaardig
Braaf pas ik dan mijn snelheid aan, ik ben er aan gewend
Dan zie ik met intens geluk….
Mijn buurman komt flitsend op de prent
Mijn dag kan niet meer stuk!
Hieruit komt toch naar voren dat
Ieder mens een stukje leedvermaak bevat
Niets troost tenslotte zo goed dan
Het leed van deze buurman…