perfectionistische entree,
en mengt zich tussen perfectie,
de grond krijgt geen beziens,
de barman wel een knipoog,
waarna ze graag de champagne aanvaardt,
bruisend, schuimend,
als de bortsen in haar decolleté,
snit door Jean-Paul,
naad door Georgio,
lichaam van wie betalen kan,
aandacht in ruil voor bevrediging,
blikken voor waardigen,
een vleugje van haar voor de 'belle monde'
ze passeert onbenijdenden,
luchtje van eau de cologne achterlatend,
bij groene tinten,
spreekt ze over veroveringen,
tot haar schoenen worden gelikt,
en ze achterover slaat,
met een witte substantie onder de neus,
en melk lust ze niet,