Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
De vrouw
Zo zit ze daar,
Met een roos in haar hand,
De wind door haar haar,
Op het stil verlaten strand.
Over haar wangen rollen tranen,
Groot, doorzichtig en zout,
Vormen dunne natte banen,
Voor degeen waarvan ze houdt.
Terwijl ze in het niets staart,
De roos verwelkt in haar hand,
Is ze al een aantal maal verjaart,
Zo zittend op het strand.
En met haar grijsgeworden haar,
Het is al vijftig jaar geleden reeds,
Haar ogen lijdend aan staar,
Zo... zo zit ze daar nog steeds.
Reacties op dit gedicht
Engeltjuh vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
darkmind
:
Dinsdag, juni 11, 2002 21:22
ontzettend mooi gedicht
sterkte
you won't be her
groeten
Hendrik
Over dit gedicht
Auteur:
Engeltjuh
Gecontroleerd door:
klitty
Gepubliceerd op:
11 juni 2002
Thema's:
[Fictie]
[Eenzaamheid]
[Houden van]