Stil,
vraag ik me af,
wat ik nu ga doen,
de rust is begonnen,
een doodse rust,
het doel is verdwenen,
en de angst heeft het overwonnen.
Langzaam neem ik mijn mes,
breng het naar men keel,
voel bloed stromen.
Zwart,
voor mijn ogen,
lichpuntje in de verte,
beelden die vaarwel zeggen,
bij de dood aangekomen,
ogen gesloten,
en open voor wat het licht,
op het einde van de tunnel,
zal brengen.