MOE
weer een nieuwe morgen
en ik ben nog zo moe
moe van alle zorgen
waar moet dit naar toe
iedere dag maar weer
moe van het vechten
moe van het denken
keer op keer
maar nooit meer een morgen
nooit meer te hoeven denken ik ben afgemat
van al die zorgen
dat lijkt mij wel wat
maar ik wandel trouw deze weg
we zien wel waar hij naar toegaat
de aarde is gelukkig rond
dus waarschijnlijk is er geen afgrond
Eens komt die morgen?
dat ik zeg ik ben niet moe?
moe van alle zorgen?
Want daar ben ik ECHT aan toe!
en ik ben nog zo moe
moe van alle zorgen
waar moet dit naar toe
iedere dag maar weer
moe van het vechten
moe van het denken
keer op keer
maar nooit meer een morgen
nooit meer te hoeven denken ik ben afgemat
van al die zorgen
dat lijkt mij wel wat
maar ik wandel trouw deze weg
we zien wel waar hij naar toegaat
de aarde is gelukkig rond
dus waarschijnlijk is er geen afgrond
Eens komt die morgen?
dat ik zeg ik ben niet moe?
moe van alle zorgen?
Want daar ben ik ECHT aan toe!
Reacties op dit gedicht
| Adri: | Dinsdag, augustus 13, 2002 00:31 |
| k snap helemaal wat je bedoeld, k ben ook zo vreselijk moe, maar hoop doet leven!!! xx A3tje | |
| mc: | Zondag, juni 09, 2002 20:14 |
| Ja erg mooi... een beetje triest dat wel... maar die dag die gaat komen hoor, ik weet het zeker.. en op je lange wandeling loop je niet alleen, je heb vrienden die je gezelschap houden op je wereld reis.. vergeet dat niet... greetz en een dikke *knufffff* Miran.... |
|
| Ophelia: | Zondag, juni 09, 2002 09:36 |
| Daar ben ik ook aan toe. Heel mooi en veelzeggend gedicht waar ik mezelf volledig in herken. Bedankt Liefs, Nele |
|
Over dit gedicht
| Auteur: erra | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||