Ik ben nu alle hoop in ons kwijt,
waarom vertrouwde ik m'n eigen en de anderen hun voorgevoel?
dat ik niet sterk genoeg was om me tegen m'n liefde voor jou te verzetten is een hartverscheurend feit..

Hoe kon ik ooit denken dat er ooit meer tussen ons kon komen?
waarom was ik zo verblind?
jouw liefde bestaat alleen in m'n dromen..
nu zie ik dat je mij voor jou totaal geen geschikt meiske vind..

Waarschijnlijk brengt de toekomst voor ons geen verbetering,
ik kan die gedachte niet verdragen!!!
is het onmogelijk dat ik ooit tot je doordring?
ik overstelp je me zinloze vragen..

Waarom leek het alsof jouw liefde wél mogelijk was ?
dat de toekomst iets moois zou brengen?
maar nu word het tijd dat ik me aan de realiteit aanpas!!
ik moet soppen met geloven dat de tijd ons zal samenbrengen!!!

Maar ondanks dat blijf ik hopen en zielsveel van je houden,
want misschien zie ik alles gewoon te negatief ?
en moet ik me meer aan positieve gedachten vasthouden ?
wat moet ik toch denken en voelen..ZEG HET ME ALSJEBLIEF !!

***********************
*cyn*