Het laatste dat ik voel,
Voor ik deze plaats verlaat.
Het laatste wat ik wil,
Voor ik deze plaats verlaat.
Alles waar het op neerkomt,
De verlossing van de pijn!
Het gevoel van eeuwige eenzaamheid.
Het gevoel van niet meer gelukkig te zijn.
Alles wat maar zo slecht voelde,
Op dat moment,
Ben ik het allemaal kwijt.
Ik kom weer samen met degene die ik ooit liefhad.
Is het dan zo slecht?
Een leven vol pijn, verdriet en eenzaamheid achter te laten?
Waarom houdt iedereen me tegen?
Iedereen, zelfs mensen die ik niet kon.
Als ze me kende, als ze zagen wat ik gezien heb
En ze willen dan helpen, zouden ze me dan niet laten gaan?
Zouden ze me niet 1 keer in dit leven me het gevoel kunnen laten geven dat ik nu gelukkig wordt?
Op die andere plaats?
De plaats die zo bevreesd wordt en gehaat,
Maar waar op het eind iedereen heengaat.
Waarom zou ik hoeven wachten?
Waarom zou ik niet eerder gaan?
Als ik men eigen leven neem,
Zou ik dan naar de hel gaan?
Of als me leven toch al een hel is,
Zou ik dan niet naar ergens beter gaan?
De pijn die ik hier voel vanbinnen,
Dwingt me langzaam om te gaan.
De pijn die alles overheerste,
Gaat binnen een paar ogenblikken vergaan ....