zwart
zoals de nacht
dromen uitwist
en zee
golven behoedzaam
als troost een deken ontvouwen
over de verlatenheid van het strand
terwijl de onvoltooide blad
-zijden van het leven
verglijden in zand
en eenzame stappen weerhalmen
als een gebed
stilte
herinnert in beelden
de weerspiegeling als was
dit huis
dit hart
en wat is beminnen
het ontwaakt een dieper gevoel
door deze woorden
zacht en stil geborgen
bloeit langzaam
naar bewustwording
een dag een week
een maand die soms wegebbend
te voelenzijn als een schaduw
naar voorbij
en soms tot een geheel verbindend
ergens raakt emotie
als een schaduw
het onzegbare
in de stroming van ons beleven
zachter
is liefde
het meeste levensvatbaar
verlangen waardoor mijn hart
nog zoekend blijft
en nog even iets
van een eenvoudige zin
ertussen
met tederheid
om jou steeds meer hierin te vinden
Dreaming Star : | Donderdag, mei 04, 2023 21:33 |
Wouw! Super mooi. | |
Anneke Bakker: | Donderdag, mei 04, 2023 13:29 |
Hoe puur is jouw troost in liefde gevat M-Rose zeggen deze woorden, tederheid en eenvoud maken het gedicht af. Heel mooi deze deken als troost. Zonnige groet. Anneke |
|
Compostje: | Donderdag, mei 04, 2023 11:44 |
vindend in de golven van het liefdevolle water... | |
Auteur: M-Rose | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 04 mei 2023 | ||
Thema's: |