Nu de rook verdwenen is
Schiet je weer met scherp
Bijna nooit meer mis
 
De rook om jouw hoofd is verdwenen
Je brandde voorheen het vuur aan je eigen schenen
En bleef maar hangen in de verslaving van het verleden
Zover naar beneden tot het zwartste dal afgegleden
 
Je hebt je spirit gevonden
Van je verslaving ontbonden
Het licht zie je in jouw eigen ogen en in die van anderen
Relmatig maakt het hart een sprongetje dan doe je heel gek
Zelf kom je niet meer bij en ga je stuk van het lachen
 
Nu de rook verdwenen is
Zie en voel je verbintenis
Er is niet iets wat je mist
Want het meeste is al fijn en goed
Alsof het leven opnieuw voor je zorgt
Jij die je spirituele wezens weer hoort
 
Alle muren afgebroken en de gordijnen opengedaan
Nu je anderen helpt rustig aan wakker te worden
Zie je hoe ze de slaap uit hun ogen wrijven
Je glimlacht en weet heel goed
Dat een nieuwe wereld weer een beetje meer
Behaald is