Laat me
Bij het licht zijn
Laat mij binnen
In mijn hart
Laat me voelen
Met die weerschijn
Reflectie naar een nieuwe start
Laat me stappen
Uit mijn schaduw
Voorbij de spinsels
In mijn hoofd
Laat mij zijn zonder afschuw
Tegen een wereld die verdooft
Laat mij versmelten
Met mijn wezen
Putten uit de bron
Die mij weer voedt
Te kunnen schrijven wat echt mij doet lezen
Voor een gelukkig, eigen gemoed l
Stroejaro: | Maandag, januari 17, 2022 19:51 |
Dank voor jullie fijne woorden | |
Dirk Hermans: | Maandag, januari 17, 2022 17:50 |
Mooi | |
Dasje (lucky): | Maandag, januari 17, 2022 14:32 |
muren afbreken en weer een deur of een raam open zetten... Bijzonder mooi! |
|
september: | Maandag, januari 17, 2022 12:18 |
Geen licht zonder schaduw. Maar ik vind dit een mooi gedicht wat ik begrijp. Prachtig passend ook met de foto Stroejaro. Fijne maandag gewenst. | |
teun hoek: | Maandag, januari 17, 2022 12:14 |
succes die afschuw houden. th |
|
Anneke Bakker: | Maandag, januari 17, 2022 10:34 |
Hoopvol en positief gedicht Stroejaro, ik wens het je van harte toe en zonnige groet. Anneke |
|