Poetje 2
Haike 2008 - 2021
Dat kuiltje waar jouw lijfje lag
Het leek voor jou geschapen
Daar nestelt Billy zich nu in
Ligt daar vredig te slapen
Mijn poezenkind, mijn katerhartje
Mijn zoentje, mijn ‘slaap zacht’
Het ging ineens verpletterend snel
Zo totaal onverwacht
Die laatste dag, dat laatste uur
Die laatste rit erheen
Toen jij voorgoed je oogjes sloot
Was niets meer als voorheen
Jouw vaste plekjes hier in huis
Wat doen die leegtes pijn
Maar in mijn hart ligt dankbaarheid
Dat ik ‘jouw mens’ mocht zijn
Reacties op dit gedicht
| Horizon01: | Vrijdag, december 03, 2021 18:37 |
| Heel gevoelig geschreven, sterkte hier mee. | |
| september: | Dinsdag, november 23, 2021 16:52 |
| Ontroerende onvoorwaardelijke liefde en zo zacht voor jouw geliefd diertje en vriendje. Je katerhartje. De zoentjes en slaap zacht. Zoveel en meer. Ik voel met je mee Dasje. Het is een leegte en pijnlijk het gemis. Maar ook de dankbaarheid voor alle liefde die jullie mochten delen. Haike heeft het beste baasje getroffen en jij het mooiste vriendje. Dat geloof ik. Veel sterkte en kracht. De liefde blijft. Ook in het missen.. Liefs en sterkte | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, november 23, 2021 15:48 |
| hard gelag voor een dierenvriend Dasje, dat duidt dit mooie gedicht. Lieve groet. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, november 23, 2021 12:56 |
| Heel veel sterkte | |
| teun hoek: | Dinsdag, november 23, 2021 12:20 |
| sterkte. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dasje (lucky) | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2021 | ||
| Thema's: | ||