evocatie
blauwomrand zwart, buitengetreden
lichamelijk ontveld
de zielezucht is altijd zwaarder
dan het hart dragen kan
opnieuw hapert de geest inzake verbeelding
of blijken namen anders dan jaartallen
boomlang versteend, anders dan graniet
het gebeente ontwijkt zijn vlees
verscholen in diepere ijslagen
teruggedrongen tot krapte van huidhonger
in de kelder van aardruimte
omzwachteld met schimmeldraden
onbestaanbaar, onverteerbaar, blijvend aangetast
interstellair afwezig maar blijft u vrolijk
evengoed chronisch
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||