Pleegkind.

Het is alweer twee jaar geleden,
die dag ging het vreselijk mis.
Alles wat vertrouwd was,
er opeens voor jullie niet meer is.

Er was teveel gebeurd,
jullie werden uit huis geplaatst.
Voor mij, jullie oma gebeurde er iets raars.
jullie toekomst werd anders ingekleurd.

Als twee bange vogeltjes,
kwamen jullie binnen in ons huis.
We hoefden er niet over na te denken,
ons huis, werd jullie thuis.

We hebben jullie zien groeien,
en hebben bewondering voor elkaar.
Nu gaan jullie weer terug,
en is onze zorgtijd, klaar.

Persoonlijk zeg ik t is te vroeg,
maar er is nu vreselijk veel hulp.
Hopelijk gaat alles goed,
en kruipen jullie niet terug in jullie schulp.

Men zegt altijd dat deuren sluiten,
waar andere open gaan.
Ik hoop dat jullie je kunnen uiten,
en dat alles goed zal gaan.

BWVL68

Geschreven door

passybloem

Reacties op dit gedicht

passybloem vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Clarice:	Zaterdag, juni 19, 2021 20:10
Grote aanpassing ook weer voor de kinderen. Toch denk ik ook zoals Dasje al schreef dat een band die eens goed was, in het hart blijft. Maar moeilijk voor jullie om ze weer te laten gaan. Gts, Clarice

Dasje (lucky):	Zaterdag, juni 19, 2021 19:13
liefdevol en tegelijk pijnlijk Denk dat de band die jullie hebben niet kapot kan Passybloem

Hans Winter:	Zaterdag, juni 19, 2021 15:09
maar ergens een plek om sluiten te uiten draagt te meer veerkracht aan. groetje, hans

Over dit gedicht

Auteur: passybloem
Gecontroleerd door: de redactie
Gepubliceerd op: 18 juni 2021
Thema's: [Familie] [Kinderen] [Verdriet]