En de vergeven stilte spreekt
door denkbeeldige linten als
node de rode leidraad breekt
uiteenvalt in rozen op een rok
de merels vlijtig gewoon daar
waar ze zich bevinden
beelden blijven repeteren
van buiten, van binnen
waar alles al is
daar is geen woord bij
dan te roepen wat men zei
verlos ons van den boze
en zon schijnt over het al
linten licht en machteloze
zonder einde, alleen beginnen
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 07 mei 2020 | ||
Thema's: |