ongewoon. thema
Geen jubel klinkt In ’t ongewone
Op de ic’s ruist nu corona nood
De galm van Hij is uit ’t graf verrezen
Klinkt dof te midden van de dood.
Grensoverschrijdend wel voor allen
Afscheid na afscheid ongewoon
Eenzaamheid troont vol ongenade
zorg ongenaakbaar wonderschoon.
Voorheen zochten kleinkind’ren paaseitjes
Nu strooi ik die uit vanaf ’t balcon.
De virus houdt ons ruw gescheiden
Ongewoon Paas , dat niemand verzon.
th
Gerardo: | Maandag, april 13, 2020 19:46 |
Het blijft behelpen in deze tijd. Maar toch leuk om nog iets te kunnen doen. | |
september: | Maandag, april 13, 2020 18:40 |
Een gedicht wat raakt in een ontroering voor jou en alle mensen voor wie Pasen anders ervaren wordt en de wereld ook veranderd is. Mooi gedicht. De paaseitjes strooien vanaf het balkon is een mooie zin en liefdevol gebaar. Al is het niet hetzelfde als ze te zien maakt het de liefde voelbaar. Gezegend Pasen Teun. |
|
voske: | Maandag, april 13, 2020 18:06 |
Toch ben ik al blij dat ik je hier nog mag lezen, net zoals ook Anneke. Hou je haaks Teun. | |
Hans Winter: | Maandag, april 13, 2020 12:19 |
slechts van verre bezien hier gaan sterven als eens alleen hij zonder zijnen, wat telt, wat vertelt dan nog ten laatste ademtocht toe maar dit passie paas je verhaal. hans |
|
Anneke Bakker: | Maandag, april 13, 2020 11:13 |
Ja Teun dat gemis , niet even kunnen vastpakken, geen knuffel dat doet je ziel pijn, droef-mooi en rakend het ongewone verwoordt. Toch een fijne tweede Paas. Anneke |
|
Johny Donovan: | Maandag, april 13, 2020 10:31 |
ja, zo ist het, teun, het doet pijn dat je ze niet kunt omhelzen! | |
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 13 april 2020 | ||
Thema's: |