Afgedropen
De vrouwenlijven tonen zich uit rollende druppels op een glazen douchewand. Ze worden talrijk en alsmaar langer. Uitgelijnde dijen en af en toe een hand aan uitgestrekte arm daartussen. De schroom van een afgedropen vrouwenbeeld verhult de schoonheid van het raken. Aanraken is verloren gaan, is in natte vlekken nog amper resten op een koude doorzichtige plaat.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jodium | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||