En als we dan toch, de tegenzin overwonnen,
Samen buiten in de regen lopen
Die al uren valt en dat nog uren dreigt te doen
En zien hoe het landschap er zich niet langer tegen verzetten zal
Maar de troosteloosheid verzameld in bloeiende groeiende plassen
Er slechts een enkele meeuw met trage vage vleugelslag
De loop van de vaart volgt zoals wij het zwarte blinkende asfalt
En ik me even afvraag waar al die andere vogels gebleven zijn
Hoe wij, de hond en ik, soms een blik van verstandhouding
Die lang in de lucht blijft hangen maar toch uiteindelijk gewisseld wordt
Zomerse ochtendregen tempert alle kleuren
Het alles overheersende groen wordt overheerst door de regensluier
Het zomers blauw bedekt door een tinten grijs dik wolkendek
Warme druppels verzamelen zich op het spinrag in mijn hoofd
En ongemerkt worden wij afgestoft
Terwijl wij ongemerkt allang weer op de terugweg zijn gegaan