13 jaar geleden alweer
tijd heeft geen pauze
maar herinneringen blijven
***
en toen de sterren verdwenen
samen met het zwart van de nacht
namen ze je bij de hand
vogels floten helder hun woorden
heit kom maar wij nemen je mee
naar het land aan de ander zijde
er was geen regen
maar door een nevel van tranen
kwam de zon
***
heit slaap nu zacht
wytske: | Donderdag, juni 13, 2019 11:34 |
erg ontroerend, alsnog sterkte gewenst | |
Clarice: | Zondag, juni 09, 2019 20:51 |
Heel mooi gedicht, veel sterkte op deze moeilijke dag, gts Clarice | |
september: | Zondag, juni 09, 2019 13:47 |
Ontroerend en vol liefde heel mooi gedicht over hij wie zo liefgehad is. De herinneringen en liefde blijven altijd, naast het gemis. Sterkte Christa. | |
John Kroos: | Zondag, juni 09, 2019 00:56 |
Alles wat leeft, wat niet meer is, wat o zo dierbaar is geweest, zal in het gemis, in al die pijn, als een ster, een lichtpunt, voor ons zijn.. Mooi verwoord Christina en sterkte gewenst.. John. |
|
juffie: | Zaterdag, juni 08, 2019 13:40 |
Het aantal jaren nadien maakt niet uit...gemis blijft, herinneringen nemen de overhand. Gelukkig kan je koesteren wat was. Lief, zacht omschreven... |
|
Avr: | Zaterdag, juni 08, 2019 12:24 |
Heel mooi, ontroerend, en herkenbaar, christina. Sterkte! |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 08, 2019 09:54 |
Het was vast de tijd voor heit Christa. Sterfdag neem ik aan. Koester de mooie herinneringen ook na jaren bewaar je die in je hart. Ik weet het, gemis gaat niet voorbij maar blijft pijn doen. Sterkte wens ik je en toch mooie Pinksterdagen. Lieve groet. Anneke |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 08 juni 2019 | ||
Thema's: |