Avr: | Vrijdag, juni 21, 2019 21:57 |
Een zeer mooi gedicht! Wens je sterkte! | |
Clarice: | Dinsdag, mei 21, 2019 14:17 |
Goed geschreven, ik denk dat het moeilijk voor anderen te begrijpen is als je het zelf niet hebt. Het is inderdaad een druk die je op jezelf legt maar je beseft het eigenlijk niet, dat is het moeilijke. En erger, je verwachtingen naar anderen zijn ook hoog, want je denkt dat jouw verwachting ook overeenkomt met hoe zij denken en functioneren. Het vervelende is dat als je de lat minder hoog legt voor sommige dingen, het aanvoelt alsof alles maar half doet en misschien ook mensen tekort doet. Denk dat veel mensen er mee worstelen, dus je bent zeker niet alleen. Gts, Clarice | |
Aquarel: | Dinsdag, mei 21, 2019 07:47 |
Als het je lukt om de lat voor jezelf minder hoog te leggen, zul je zien dat je goed genoeg bent. Als je aan jezelf te hoge eisen blijft stellen, die niet haalbaar voor je zijn, blijft de teleurstelling. Het is moeilijk om los te laten, wat je altijd op een bepaalde manier gedacht hebt, maar toch, uiteindelijk bepaal je zelf of je tevreden met jezelf kunt zijn. Liefs, Aquarel |
|
Auteur: *only-tears* | ||
Gecontroleerd door: de redactie | ||
Gepubliceerd op: 20 mei 2019 | ||
Thema's: |