vloeiden uiteen
nog koud
in golven verpakt
rolden de eerste
verhalen op een
al lenteachtig strand
hoofdletters
schuimden in wit
hun belangrijk bericht
doken en vloeiden
uiteen in vergeten
zand wiste
met kwistige hand
onbelangrijke details
alleen waar wind vat
op kreeg bleef in stand
hij joeg de
hotspots wat verder
het land op waar zij
uitwaaierden voor
een groter bereik
eenmaal ingegraven
kon silicium de
mooiste herinneringen
dragen van een
geweldige lentedag
wil melker
12/05/2019
teun hoek: | Zondag, mei 12, 2019 11:22 |
prachtig in duintoppen gegraveerd. th | |
Anneke Bakker: | Zondag, mei 12, 2019 10:04 |
Bijzonder mooi verwoordt Wil, graag gelezen gedicht. Zonnige groet. Anneke |
|
Compostje: | Zondag, mei 12, 2019 09:26 |
Mooi poëtisch verstoven.... | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 12 mei 2019 | ||
Thema's: |