Schemer sijpelt buiten zacht
als vleugels over land en huis vouwen
schaars verlicht mijmert waar gezicht
een boom als de velen roerloos wacht
trilt tot duister hem waakt omhuld
langzaam versterft, geheimzinnig verstild
zwermt onrust in kraaien, krijt een raaf
waakzaam in kluwen pakken takken
rusten klauwen om te slapen
verhalen ontvouwen 't markeren
sluiert onderdompeling bestaan
stilgezwegen gaat het licht aan
EXPLICIT: | Donderdag, januari 03, 2019 22:12 |
Heb dit gedicht al een aantal keren vermeden. Het doet onvoorstelbaar pijn. Zo twijfel ik nog steeds over mijn reageren.. | |
joepondro: | Dinsdag, december 11, 2018 15:54 |
Heel mooi, vooral de laatste zin. | |
september: | Dinsdag, december 11, 2018 12:59 |
Dank jullie zeer hartelijk voor de mooie fijne reacties. Liefs |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, december 11, 2018 07:15 |
Hoe mooi en bijzonder jij de Schemer weet te verwoorden September kan alleen wanneer je een diep gevoel hebt met de natuur. Stilgezwegen en met bewondering gelezen. Warme groet en succes gewenst. Anneke |
|
Stroejaro: | Dinsdag, december 11, 2018 05:48 |
Prachtig, zeer bijzonder. | |
voske: | Maandag, december 10, 2018 22:33 |
Heel apart, maar wel o zo mooi. | |
Gerardo: | Maandag, december 10, 2018 21:12 |
Sfeervol met een geheimzinnige ondertoon. | |
Avr: | Maandag, december 10, 2018 20:11 |
Heel mooi, dit beeldend en daardoor mysterieus gedicht! | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, december 10, 2018 19:48 |
wow | |
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2018 | ||
Thema's: |