haar mimiek
zij kende de wegen
kon ze in haar ogen lezen
zag in haar mimiek hoe diep
de paniek had toegeslagen
chaos kleurde rood
tot ver in haar hals
woorden kregen geen kans
om tot klank te komen
bleven steken in
niet weten hoe emoties te
vertalen zijn komend uit een
verre onuitspreekbare pijn
jij hebt haar zachtjes
bij de hand genomen
om haar in alle rust weer
bij zichzelf te laten komen
terug naar een warm
vertrouwd en lief patroon
waarin tranen kunnen huilen
om een voorbije vreselijke droom
wil melker
04/12/2018
september: | Woensdag, december 05, 2018 13:37 |
Dit is zo'n mooi zacht gedicht Wil Soms kan er zo'n onuitsprekelijke pijn zijn. Waar de ander zoals jij aan de mimiek af kan lezen hoe gevangen de ander is. Het mooie liefdevolle is de warmte van een hand of aanraking om terug te brengen naar iets zachters opdat tranen kunnen vallen ( en hopelijk schonen) Ik ben onder de indruk van dit integer beroerend en ontroerend liefdevol gedicht wat spreekt over verbondenheid dwars door pijn. Liefs |
|
Jadzia: | Dinsdag, december 04, 2018 12:01 |
het lezen van haar gezicht geven dit prachtige gedicht. Prettige dag Wil zonnige groet Jadzia |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, december 04, 2018 11:28 |
Bij onuitspreekbare pijn is een zachte hand een wonderlijk medicijn waarbij tranen hun weg vinden bij de vertrouwde persoon. Heel mooi en liefdevol gedicht. Zonnige groet Wil. Anneke |
|
teun hoek: | Dinsdag, december 04, 2018 09:32 |
troost die mimiek overstijgt. th | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 04 december 2018 | ||
Thema's: |