novembervlinders in de wind
vannacht langs de oever van mijn ratio
vind ik geen betoog voor het hart
of het oog dat gevallen is op schoon
vannacht heeft gevoel niet de overhand,
bekent het verstand hoe bitter en wrang
draagt de roos doornen als wolfsklauwen
om haar frêle hals
vannacht waakt de schreeuw achter in de keel
sterven woorden op lippen fluisterstil
novembervlinders in de wind
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Zondag, november 04, 2018 09:57 |
| Beklemmend! Heel mooi gedicht! | |
| september: | Zaterdag, november 03, 2018 22:08 |
| Schitterend gedicht Mima. Erg goed geschreven en het wachten meer dan waard :) Fijn om dit gedicht te lezen en herlezen. Liefs |
|
| Clarice: | Zaterdag, november 03, 2018 21:19 |
| Mooi geschreven, Mima. Fijn om je weer te lezen, gts Clarice | |
| teun hoek: | Zaterdag, november 03, 2018 19:44 |
| heftig th | |
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2018 | ||
| Thema's: | ||