Soms sta je boven aan de trap.
Maar je wenst weer slechts op
de begane grond te verkeren.
Opnieuw te leren hoe alles
in elkaar steekt. Wat is verbleekt
met mooie nieuwe kleuren te begeren.
Want boven aan die trap oogt het uitzicht vaak
mooi, maar tegelijkertijd voelt het als
een claustrofobische kooi. Wat soms te zwaar weegt
op niet langer dragende schouders. Maar het zijn
de houders die bepalen hoelang die last zich draagt.