Aan het water met zuivergroene bomen
Waar de dag verder uit haar spiegel drinkt
Daar wil ik zijn om dichter tot de maan te komen
Het licht omarmen dat zo dikwijls duisternis bedwingt
Laat de stilte vandaag oneindig musiceren
Vlagen doorbreken van elke huilende wind
Dag, je hoeft niet verder te manoeuvreren
Wat telt is dat ik de ware rust nu in je vind
En als, uiteindelijk, de nacht het stokje heeft overgenomen
En ik ’s avonds laat mijn bed weer heb ontmoet
Droom ik van een nieuwe dag aan de oever waar het licht opnieuw zal stromen
Uit een zon vol onvoltooide levensgloed
september: | Maandag, juni 25, 2018 20:51 |
Prachtig Stroejaro Heel mooi Succes |
|
wijnand.: | Maandag, juni 25, 2018 18:36 |
Klasse | |
teun hoek: | Maandag, juni 25, 2018 13:41 |
een doorgaande blik in nachtelijke overweging. th | |
Clarice: | Maandag, juni 25, 2018 11:18 |
Wow, heel erg mooi gedicht, Stroejaro. Gts, Clarice | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juni 25, 2018 11:02 |
genoten! | |
Johny Donovan: | Maandag, juni 25, 2018 10:55 |
echt mooi! | |
Anneke Bakker: | Maandag, juni 25, 2018 07:43 |
Oh, deze is mooooi Stroejaro. Veel succes en zonnige dag gewenst. Anneke |
|
Auteur: Stroejaro | ||
Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
Gepubliceerd op: 25 juni 2018 | ||
Thema's: |