de fobische wind
in het verlopen
van golfjes herkenden
gevoelens het spreiden
van strak geleide emoties
naar een glad
oppervlak dat rust in zijn
spiegeling had waar niets
zomaar buiten zijn oevers trad
een diepe zucht
gaf eindelijk lucht
aan al tijdenlang steeds
weer oplopende spanningen
even vrij zijn zonder belaagd
te worden door de fobische wind
die in een niet te traceren
onrust altijd nieuwe golven vindt
wil melker
05/04/2018
lodi: | Donderdag, april 05, 2018 23:46 |
Steeds wanneer zij de rust denkt gevonden te hebben sluip jij weer rond, onrust word er weer gezaaid zodat zij haar rust weer zelf moet zoeken, elk woord elke beweging is een vorm van onrust opzoek naar stilte even niks om je heen zodat jij de kans krijgt te herstellen van die onrust... liefs lodi |
|
Jadzia: | Donderdag, april 05, 2018 16:17 |
Wat geniet ik toch van het gedicht waar ik dus plaatjes bij zie... Verwaaide groet van Jadzia |
|
M-Rose: | Donderdag, april 05, 2018 13:36 |
met irrationele angst blijven nieuwe golven onvindbaar zwem maar bewust en zelfzeker met de tijd stromen mee |
|
september: | Donderdag, april 05, 2018 13:24 |
Wat mooi Wil. Als een spel van wind en water. Die bewegingen veroorzaken in gemoed waar ook de golfjes rustig kunnen geleiden tot zelfs een kalme spiegel. Mooi verweven gedicht van het leven, het gemoed en de natuurbeelden. Liefs | |
Anneke Bakker: | Donderdag, april 05, 2018 09:20 |
Nu en dan een frisse wind door de emoties blaast spanningen uit elkaar en dobbert elk zijn/haar koers naar een rustiger oever, daarna zal de lucht wel weer opklaren. Mooie dag wens ik je toe Wil. Anneke |
|
youkie: | Donderdag, april 05, 2018 07:46 |
goedemorgen weer graag komen lezen fijne dag |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, april 05, 2018 04:57 |
tjonge!! goede morgen wil |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 05 april 2018 | ||
Thema's: |