Verlicht de duisternis
Duisternis in deze wereld, het krijgt me niet op de knieën,
Ondanks de vele slachtoffers, de vele verloren zielen.
Ik wil niet zo worden, zo vol slechtheid, zo vol gemeenheid
Mensen zeggen dat het langzaam terug komt, en dat het duister slijt.
Ik geloof niet in gemeen zijn, ik geloof niet in kwaadaardigheid en wreed
Ik geloof ook niet, dat een ziel zijn pijn ooit echt vergeet
Laat de mensen in hun waarde. Laat de mensen in hun kracht
Onteer en verneder niet, denigeer niet en stop negatieve macht
Het was ooit anders, ik weet dat mensen de macht in zich hebben tot ‘goed.’
Al weet ik dat wat ik doe, vaak geen invloed heeft op hun gemoed.
Onverschilligheid en eigen belang zijn vijanden van een betere realiteit
Er zijn tranen gelaten, bloed vergoten, en hebben die daders spijt?
Kies je eigen pad, maar kies alsjeblieft wijs.
De keuze bestaat tussen eeuwige treurigheid, en wie weet een echt paradijs…
Reacties op dit gedicht
| Claudelaire: | Dinsdag, april 18, 2017 09:44 |
| Knap spiritueel gedicht ! | |
| Avr: | Dinsdag, april 11, 2017 21:35 |
| Een mooi, gevoelig, en troostrijk schrijven! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreaming Star | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2017 | ||
| Thema's: | ||