mijn kleine biotoop
het schrijnt
vervaagt in kleur
verdwijnt uit vorm
lost op zonder geur
nog zoemen bijen
boven de bloemenwei
maar hun oogst is schraal
door afnemende diversiteit
mijn kleine biotoop
sterft een langzame dood
imkers rouwen omdat zij hun
volkeren niet kunnen houden
monocultuur is het unieke
verkwanselen in de natuur
kijk naar kuddes mensen en hun
blind volgen van het herders vuur
wil melker
02/04/2017
Willem B. Tijssen: | Zondag, april 02, 2017 18:44 |
heel mooi gedicht. Bij al wat we bij het ouder worden moeten inleveren blijft echter nog voldoende over. | |
teun hoek: | Zondag, april 02, 2017 15:52 |
toch leren kijken naar al die mogelijkheden in de natuur, soms zo vindingrijk en boeiend. h gr. th |
|
september: | Zondag, april 02, 2017 14:09 |
Een heel mooi gedicht Wil. Met het hart bij en voor onze mooie natuur. Besefte de mens maar meer hoe we de natuur nodig hebben in plaats van haar naar onze hand te zetten. Liefs en een mooie zondag gewenst | |
Anneke Bakker: | Zondag, april 02, 2017 09:44 |
Jammer dat de kleine biotopen verdwijnen uit de natuur. Zo is de bijenkolonie voor meer dan de helft gehalveerd, de honing zal wel duur worden. Mooi gedicht van een natuurvriend Wil. Zonnige zondag gewenst. Anneke |
|
wervelende regenboog: | Zondag, april 02, 2017 09:30 |
de spijker op zijn kop mensen worden pas wakker als het kwaad is geschied en dan is het een lange weg terug (dit mens ook) fijne dag Wil wr |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 02 april 2017 | ||
Thema's: |