Le Clo-clochard de Paris
Comme un pauvre chien staat
hij nu te bedelen, dicht bij het
paleis waar hij vroeger woonde
als een edele maar hij voelt
geen chagrin alors il mange
du pain sans du boursin maar
wel met een beker rode wijn.
Toch kijkt hij stiekem naar de
hovenieren die met het slijk
der Aarde 'zijn' tuinen sieren.
Ach, het is nu reeds na achten
hij groet de wachters en neemt
de aalmoes uit zijn bolhoed om
er morgen mee te bankieren.
Hij staat dus nog niet in het rood
voelt zich zelfs kapitaalkrachtig.
Oui, ze werken encore...z'n lachspieren !
hij nu te bedelen, dicht bij het
paleis waar hij vroeger woonde
als een edele maar hij voelt
geen chagrin alors il mange
du pain sans du boursin maar
wel met een beker rode wijn.
Toch kijkt hij stiekem naar de
hovenieren die met het slijk
der Aarde 'zijn' tuinen sieren.
Ach, het is nu reeds na achten
hij groet de wachters en neemt
de aalmoes uit zijn bolhoed om
er morgen mee te bankieren.
Hij staat dus nog niet in het rood
voelt zich zelfs kapitaalkrachtig.
Oui, ze werken encore...z'n lachspieren !
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, februari 12, 2017 13:31 |
| leuk en het leven van de andere zijde bekeken....soms uit vrije wil. th |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, februari 12, 2017 12:46 |
| hij kan goed relativeren dat heb je wel nodig als je geen sou te makken hebt leuk geschreven |
|
| Avr: | Zondag, februari 12, 2017 10:31 |
| Gelukkig maar! Mooi schrijven! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||