In zonlicht gebroken kleuren
ik heb zinnen losgelaten
als vallend herfstblad
hoopte diep van binnen dat
er ergens een mooie strofe lag
ben gaan zoeken
naar patronen in het
kleurrijke tapijt maar raakte
zo de weg volledig kwijt
heb moeten wachten
op de laatste sneeuw
tot de wereld eindelijk lachte in
zijn ontdooiend witte schepperskleed
zag toen mijn gedicht
in zonlicht gebroken kleuren
voelde hoe zijn intrinsieke warmte
het prille van de lente al deed geuren
wil melker
02/12/2016
september: | Zaterdag, december 03, 2016 00:41 |
Wat mooi en lieflijk. Ik voelde de glimlach komen. Liefs en een fijn weekend Wil. | |
Clarice: | Vrijdag, december 02, 2016 17:14 |
Prachtig geschreven met een warm gevoel! Gts, Clarice | |
wervelende regenboog: | Vrijdag, december 02, 2016 11:40 |
geduld beloont zo te lezen :-) weer bijzonder |
|
teun hoek: | Vrijdag, december 02, 2016 10:03 |
een vooruitlopend verlangen naar nieuw leven en kleur. h gr. th |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, december 02, 2016 09:19 |
Niet zo haastig Wil, eerst de winter nog door zien te komen, maar het gedicht is prachtig, de woorden met je intrinsieke warmte ingepakt. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Stroejaro: | Vrijdag, december 02, 2016 08:07 |
Prachtig!! | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, december 02, 2016 05:15 |
Goede morgen!! | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2016 | ||
Thema's: |