Oxygénée: | Zondag, augustus 07, 2016 14:59 |
Bedankt voor je reactie! Je bent heus niet alleen | |
Oxygénée: | Zondag, augustus 07, 2016 14:57 |
ik was de "we" vergeten en ja, het is fijner om te delen. Maar uiteindelijk is het wat het is en wil ik enkel zeggen. Doe asjeblieft waar je je goed bij voelt. Voelt het goed aan? Doe het gewoon... | |
Oxygénée: | Zondag, augustus 07, 2016 14:53 |
Ik voelde me zo goed bij dat kampvuurtje. Verwachtingen. Van wie? Moet een kampvuur gevuld zijn met mensen helemaal rondom. Dat is misschien hoe het ons voorstellen. Enja, the more, the happier. Maar ik vond het helemaal goed zo, alleen bij dat vuur. Dan begint mens zich vragen te stellen. Dit had ik gewoon veel eerder kunnen doen |
|
Oxygénée: | Zondag, augustus 07, 2016 14:47 |
Dankje, Ilse! Ik ga een keertje grondig de tijd nemen om jou ook eens te lezen, als dat mag. Het spreekt me aan, lieve meid! En God, ja. Wat een zonde dat er op deze aardkloot van miljarden mensen mensen zo eenzaam kunnen zijn als wij. Maar we mogen ook lachen...Gisteren, lieve Ilse stak voor het eerst in 2002 een kampvuurtje aan. Ik heb een grote tuin. Ik woon best wel afgelegen. Maar nu pas drong het tot me door, bij dat kampvuurtje rond elven... |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, juli 28, 2016 16:29 |
wat moet dat eenzaam voelen Ilse, de pijn is voelbaar in dit gedicht. Ik wens je alle goeds en veel sterkte. Anneke |
|
september: | Maandag, juli 25, 2016 22:24 |
Krachtig gedicht Ilse. Van veerkracht. Ik wens je sterkte voor de komende tijd. Liefs | |
Auteur: ILse Bruintjes | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 25 juli 2016 | ||
Thema's: |