gaia
Donder rolt onder het wolken dek
Een storm denderd voort niets te gek
Elke grens word uitgevaagt
Ik voel mij door haar uitgedaagd
Bliksem slag doorklieft het duister
Dan hoor ik een zacht gefluister
Probeer de woorden te onderscheiden
Zonder angst laat ik haar leiden
Regen kletterd koel op mijn gezicht
Vogels zingen een pracht gedicht
Bloemen dansen in de wind
Eindelijk kan ik weer kijken als een kind
Diep adem ik de schone lucht
En laat alle zorgen los met een zucht
Alles hervind zijn eigen waarde
Hiervoor dank aan moeder aarde
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Donderdag, juni 16, 2016 17:50 |
| heel mooi | |
| slaaf Jacob: | Donderdag, juni 16, 2016 02:05 |
| Mooi af en toe een flinke bui over ons heen kan ook verlichting brengen. Groetjes en geluk. | |
Over dit gedicht
| Auteur: vampia luna venus |  
|
|
| Gecontroleerd door: vampia luna venus | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||