De regen maakt grote spatten op de vensterbank
Er is gekerfd in mijn ziel
met een scherp mes
de aarde beweegt
mijn tranen stromen
mijn pen schrijft
mijn hart huilt
ik zie woorden
zinnen
beelden
ik zie de wereld
ik zie veel
ik zie
ik denk na over verdriet, liefde en letters
de letters vormen een woord
een woord dat ik niet kan uitspreken
een mooi woord
een raar woord
en paar woorden komen in me op
ik schrijf ze neer
ze vloeien uit mijn pen als water uit een rivier
een rivier die nooit eindigt
die ooit ergens
lang geleden
begonnen is
de woorden vormen zinnen,
verhalen
die vertellen over het ruisen van de zee
ze strelen de oren van dier en mens
de woorden fluisteren tegen iedereen
iedereen is gelukkig
ieder heeft het warm
iedereen houd van elkaar