de subtielste nuances
onhoorbaar
lachen sporen
geluid die de
hartslagen van het
leven omgeven
nodigen uit
om te delen in de
rust en ontspanning
van alles dat geen
auditieve vibraties heeft
toch staat stilte
bol van overleg
alleen de golflengtes
zijn voor ons gesloten
wij schreeuwen ze weg
woorden overheersen
onze lichaamstaal
in de subtielste nuances
zeggen ogen en gebaar
waar het echt om gaat
wil melker
01/03/2016
M-Rose: | Dinsdag, maart 01, 2016 13:54 |
een duidelijk profiel | |
teun hoek: | Dinsdag, maart 01, 2016 13:38 |
zelf een blinde voelt het aan. mooi . th |
|
wervelende regenboog: | Dinsdag, maart 01, 2016 11:25 |
als de golflengtes meer overeen gaan stemmen hoeven we niet meer te praten om te communiceren... fijne dag Wil wr |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 01, 2016 09:07 |
Het is daar waar we op moeten letten, die subtiele nuances, elkaar recht in de ogen kijken is er één van , en daar gaat het om , woorden komen op de tweede plaats. Mooi gedicht Wil en ik wens je een fijne dag. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 01 maart 2016 | ||
Thema's: |