geen ijs te breken
een slanke hand
die deuren opent
en het licht binnen laat
ogen die begroeten
een lach die je
even stil doet staan
de kamer
spreekt mij aan
in een warm ontvangen
je stem vraagt
melodieus en zacht
zal ik de jas ophangen
er is geen
ijs te breken
wij weten beiden beter
zijn doorgelopen
naar de zon pas toen
keerde jij je naar mij om
wij hebben daar
elkaar gegeven wat wij al
zo lang misten in ons leven
wil melker
12/12/2015
september: | Zaterdag, december 12, 2015 18:26 |
Prachtig warm gedicht Wil wat ik graag gelezen heb. Äls er een liefde en delen is kunnen allerlei zaken worden overgeslagen en telt alleen het samen zijn Mooi! Liefs | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, december 12, 2015 18:03 |
Dat klinkt heel liefdevol Wil en daar is het nooit te laat voor zolang er het samenzijn is. Mooi weekend wens ik je . Anneke |
|
Dasje (lucky): | Zaterdag, december 12, 2015 10:04 |
Als het hart 'thuis'komt... Heerlijk gedicht! |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, december 12, 2015 04:50 |
wat een ontroerend mooi schrijven vind ik dit!!Goede morgen | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 12 december 2015 | ||
Thema's: |