gewekt
Gewekt door een onbekend geluid
vliegende ganzen in het ochtendlicht
al rekkend word ik langzaam wakker
de gordijnen zijn nog op een kier na dicht
ik mis je, je mooie ontwaken uit de nacht
kijken als je ligt te slapen, je mooie naakt
later de geur van een ontbijt met thee
door jou zorgvuldig klaargemaakt
het is verder stil de wekker staat op 6 uur
in een wit lijstje met bloemen jouw portret
het zonlicht valt als een sluier er over
met blote voeten en tegenzin stap ik uit bed
duizend waterstralen stromen over mijn lijf
een koude douche in het einde van de nacht
wakker worden zonder jou mijn lief
ik had het jaren geleden anders verwacht
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, december 11, 2015 19:27 |
| rouw voelt o zo woelig opengevouwen vastgehouden blootsbast koud hans hans |
|
| september: | Donderdag, december 10, 2015 22:56 |
| Heel mooi geschreven. Voelbare eenzaamheid met lieflijke woorden..Liefs | |
| Artifex: | Donderdag, december 10, 2015 20:58 |
| Indringend en voelbaar neergezet... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2015 | ||
| Thema's: | ||