kapot gemaakt
Mijn hoofd is leeg,
tranen op mijn wangen
de glimlach op mijn lippen verdwenen
wallen onder mijn ogen
pijn, pijn diep van binnen
rood van woede
van binnen ben ik opengescheurd
ik ben kapot,
het enige wat ik wil
laat me alleen gun me rust
geef me tijd om te genezen
Maar het is telaat
veelste laat, want wat is er nog van mij over?
Ik, ik wil de eeuwige rust
geen pijn en verdriet meer
want ik kan niet meer, niet meer
ik ben leeg van binnen
helemaal, helemaal leeg
ik kan niet meer
geef, geef mij die eeuwige rust
tranen op mijn wangen
de glimlach op mijn lippen verdwenen
wallen onder mijn ogen
pijn, pijn diep van binnen
rood van woede
van binnen ben ik opengescheurd
ik ben kapot,
het enige wat ik wil
laat me alleen gun me rust
geef me tijd om te genezen
Maar het is telaat
veelste laat, want wat is er nog van mij over?
Ik, ik wil de eeuwige rust
geen pijn en verdriet meer
want ik kan niet meer, niet meer
ik ben leeg van binnen
helemaal, helemaal leeg
ik kan niet meer
geef, geef mij die eeuwige rust
Reacties op dit gedicht
| vlinder538: | Zaterdag, mei 25, 2002 08:33 |
| *stil*... sorry... geen woorden voor... |
|
| kochansky: | Vrijdag, mei 24, 2002 20:33 |
| .....(snif)..... ik weet hier niks op te zeggen. Ik hoop alleen dat het slechts bij gedachten blijft. Ik weet zeker dat je je lach terug zult vinden. Jannice, denk er alsjeblieft goed over na. Ik hoop dat je je gevoelens kwijt kan in je gedichten en steun kan vinden op deze site. Dit gedicht is echt prachtig, zo pakkend, triest, en zo mooi. heel veel liefs en sterkte kochansky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jannice | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||